مناطق تولید نمد

نمدمالی در مناطق روستایی علی آباد کتول، سمنان، گنبد کاووس، کلاله، آق قلا گلستان، روستاهای مازندران، سبزوار و قوچان خراسان رضوی و استان لرستان و بندرترکمن رواج دارد. طرح و نقوش نمد ترکمنی از بی نظیرترین نقوش از جهات تنوع و تعدد در هنرهای سنتی کشور به شمار میرود.

نمد ترکمن از انواع مهم و معروف نمد ایرانی بوده که در ترکمن صحرا به ان “کچه” گفته میشود. ترکمنها به نمدمالی “کچه باسماق “می گویند و آن را بمنظور پوشش اسب، زین و پوشاندن دیوارهای آلاچیق استفاده می کنند. کچه های تیره برای فرش کردن کف ودیواره آلاچیق نیز به کار میرود و این نوع گاهی دارای نقشهای تزیینی نیز میباشد.

بهترین نمد ترکمن مربوط به قوم یموت است و هماکنون نیز بیشتر در مناطق یموتنشین رواج دارد زیرا پرورش و نگهداری گوسفندان نیز در این خانوادهها مرسوم است. بدلیل اینکه تولید نمد نیاز به قدرت بدنی فراوان دارد در بیشتر نقاط ایران نمدمالی توسط مردان انجام می شود اما نمد ترکمن را صرفا زنان تولید می کنند. نمدمالی کوهستان بیشتر در روستاهای کوهستانی شهرستانهای گرگان، رامیان علی آبادکتول و مینودشت رواج داشته و در این مناطق به نمد “لمد” گفته می شود. قطع واندازه تولیدات نمدی استاندارد نیست و بستگی به درخواست متقاضی دارد و نمدترکمنی به شکل منحنی است و نحوه اندازه گیری آن به وسیله وجب دست که در ترکمنی به “قاریش” معروف است انجام می گیرد.